Oddano hołd mieszkańcom Wąbrzeźna i rodakom, którzy walczyli w latach 1914 – 1920 o wolne Wąbrzeźno i o wolną Polskę. W dniu dzisiejszym obchodzimy dokładnie 105. rocznicę powrotu Wąbrzeźna do Macierzy.
Przed Tablicą Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” zebrali się przedstawiciele Urzędu Miasta, Rady Miasta, Starostwa Powiatowego w Wąbrzeźnie oraz Młodzieżowej Rady Miasta. Złożono kwiaty i oddano hołd tym, którzy walczyli o wyzwolenie naszego kraju i miasta.
Proces przejmowania władzy w Wąbrzeźnie rozpoczął się 17 stycznia 1920 roku – w sobotę wieczorem. Rząd Polski objął oficjalnie starostwo i zarząd powiatu wąbrzeskiego. 18 stycznia miasto opuściła część niemieckiego wojska, a 19 stycznia o godz. 11.00 główne siły niemieckie. Gdy wojska niemieckie opuściły miasto, na ulice wyszli Polacy, rozdzwoniły się dzwony w kościele, w oknach prawie wszystkich domów i na gmachach publicznych pojawiły się flagi biało-czerwone, wszędzie powiewały chorągwie i chorągiewki. Miasto udekorowano girlandami, na rynku postawiono stylowy pawilon, a naprzeciwko niego duży drewniany krzyż, przy którym później urządzono ołtarz polowy.
Wojsko polskie wkroczyło do Wąbrzeźna 20 stycznia. Na głównym dworcu PKP przywitała ich banderia konna wąbrzeskiego „Sokoła” pod dowództwem Zygmunta Gaszyńskiego oraz władze miasta i powiatu. Tłum mieszkańców witał ich radośnie w centrum. Wąbrzeźno powróciło do Macierzy.
Obchody kolejnych rocznic są okazją do przypomnienia wydarzeń z lokalnej historii czy też roli, jaką organizacje odegrały w dążeniu do odzyskania niepodległości. Podczas spotkania pod Tablicą Towarzystwa Gimnastycznego Sokół krótką prelekcję wygłosił wąbrzeski historyk Paweł Becker.
