Wąbrzeska Biblioteka zaprasza do oglądania wystawy poświęconej Józefowi Stańczewskiemu w 120 rocznicę urodzin.
Codziennie – do 15 września w godzinach otwarcia Biblioteki można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy o Józefie Stańczewskim – poecie i pisarzu, autorze pierwszej historii Wąbrzeźna napisanej w języku polskim.
Eksponaty na wystawie pochodzą ze zbiorów regionalnych placówki oraz archiwum rodziny Stańczewskich, udostępnionych przez Marka Stańczewskiego. Są również na niej przedmioty z epoki, które na potrzeby wystawy udostępnił Henryk Sobiłło.
Wystawę można oglądać:
w poniedziałki w godz. 9.00 – 17.00,
we wtorki w godz. 9.00 – 17.00,
w środy w godz. 8.00 – 15.00,
we czwartki w godz. 9.00 – 17.00,
w piątki w godz. 9.00 – 17.00.
Wystawa została otwarta 23 lipca br. w ramach obchodów Dni Wąbrzeźna.
Józef Stańczewski urodził się w 1901 r. w Wąbrzeźnie – w znanej i twórczej rodzinie Stańczewskich. Jego ojciec Bronisław był malarzem, autorem fresków w wąbrzeskiej synagodze. To on namalował obraz „Zamek biskupi w Wąbrzeźnie”, który do dziś zdobi salę narad Ratusza. Brat Józefa – Edmund opisał dzieje swojej żołnierskiej tułaczki w książce pt. „Szeregowiec dwu armii”, z kolei jego siostrzeniec – Kazimierz Górny był autorem opracowania: „Wąbrzeźno z dziejów miasta i okolicy”.
Józef Stańczewski był człowiekiem wielu talentów. Był nauczycielem, pisarzem, bibliografem, poetą -choć bez sformalizowanego wykształcenia. Nauki w gimnazjum w Wąbrzeźnie nie ukończył z braku funduszy. Próbował swoich sił w zegarmistrzostwie i w zawodzie kupieckim. Pracował krótko w Sądzie Okręgowym w Wąbrzeźnie jako aspirant sądowy. W roku 1920 zgłosił się jako ochotnik do WP, przydzielony do 2. Pułku Syberyjskiego gen. Józefa Hallera, był na froncie polsko-sowieckim w okolicach Narwi i Grodna. Zajmował się działalnością społeczno-oświatową, m.in. założył w Wąbrzeźnie Towarzystwo «Nauka» im. Adama Mickiewicza. Wtedy też napisał „Zarys historii miasta Wąbrzeźna” (Wąbrzeźno 1924, wyd. 2, 1935). W październiku 1921 wyjechał do Brazylii. Zdał tam egzamin na nauczyciela i podjął pracę w koloniach polskich w Paranie. W roku 1923 był sekretarzem Związku Towarzystw Katolickich (ZTK) «Oświata» w Kurytybie oraz pracował w redakcji polonijnego tygodnika „Lud”, gdzie publikował wiersze, artykuły i biografie polityków brazylijskich.
To pełne pasji i rozlicznych zajęć życie, zostało przerwane w 1935 r. Józef Stańczewski – Fredecensis (tłum. wąbrzeźnianin) zmarł w wieku zaledwie 34 lat na zawał serca w dalekiej Brazylii.
