13 kwietnia obchodzimy Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej. Od dokonania tej strasznej zbrodni z motywów politycznych minęło 81 lat.
Zbrodnia katyńska zajmuje w historii Polski szczególne miejsce – jest symbolem bezwzględności totalitaryzmu i kłamstwa. Jest też symbolem upartej, bardzo długiej walki o prawdę. Dopiero 13 kwietnia 1990 roku władze sowieckie przyznały się do jej popełnienia.
W czasie II wojny światowej stalinowski ZSRR z motywów politycznych zamordował co najmniej 21 857 Polaków – wziętych do niewoli po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939. Byli wśród nich oficerowie Wojska Polskiego, policjanci, urzędnicy, uczeni, profesorowie wyższych uczelni, artyści, lekarze, nauczyciele, prawnicy. Akcja rozstrzeliwania polskich jeńców rozpoczęła się w kwietniu 1940 roku i trwała do połowy maja. Więźniów ze Starobielska mordowano w piwnicach NKWD w Charkowie. Jeńców z obozu w Kozielsku transportowano do Lasu Katyńskiego i rozstrzeliwano nad wykopanymi dołami. Jeńców z obozu z Ostaszkowa zamordowano w urzędzie NKWD w Twerze, a stamtąd ich zwłoki wywożono do lasu w Miednoje. Ofiary pomordowane w Kijowie wywożono do lasu w Bykowni, co potwierdziły badania archeologiczne przeprowadzone w latach 2001–2004.
Dzień Pamięci Ofiar Katynia został uchwalony przez Sejm w 2007 r. dla uczczenia wszystkich wymordowanych przez NKWD. Święto to przypada w rocznicę opublikowania przez Niemców informacji o odkryciu masowych grobów polskich jeńców (13 kwietnia 1943 r.).
W tym ważnym dla historii polskiej dniu warto poświęcić trochę czasu na przybliżenie sobie wydarzeń tamtych strasznych czasów, poznanie ich okoliczności. Polecamy wszystkim wirtualną wizytę w Muzeum Historii Polski – i wywiad z dr. Witoldem Wasilewskim- tutaj.
